راوى مى گويد خدمت امام صادق عليه السّلام عرض كردم: بدهكار عبد الرحمن بن سيابه از دنيا رفت. ما با او صحبت كرديم كه او را حلال نمايد، ولى او امتناع كرد. حضرت عليه السّلام فرمودند: واى بر او! آيا نمى دانست كه اگر او را حلال مى كرد، خداوند در مقابل هر درهمى در روز قيامت ده درهم به او عطا نموده و اگر او را حلال نكند، تنها يك درهم طلبكار است. امام صادق عليه السّلام نقل مى نمايند كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم فرمودند: كسى كه آبروى برادر مسلمان خود را حفظ كند، حتما بهشت براى او واجب مى شود. منبع:ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه بندرريگى، ص312.
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ .
وَيَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَسْتَ مُرْسَلًا ۚ قُلْ كَفَىٰ بِاللَّـهِ شَهِيدًا بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ وَمَنْ عِندَهُ عِلْمُ الْكِتَابِ .
و كسانى كه كافر شدند مىگويند: «تو فرستاده نيستى.» بگو: «كافى است خدا و آن كس كه نزد او علم كتاب است، ميان من و شما گواه باشد.»