رسول خدا (ص) فرمود: خداى عز و جل هفت صنف را در سايه لطف خود جاى دهد روزى كه سايها ى به جز سايه لطفش نيست: ۱- پيشواى دادگر. ۲- جوانى كه در عبادت و پرستش خداى عز و جل ببار آمده. ۳- مردي كه چون از مسجد بيرون رود دلش در بند آن است تا باز گردد. ۴- دو مرد خدا پرست كه به منظور خداپرستى گرد هم آيند و از هم جدا شوند. ۵- مردي كه در جاى خلوت بياد خداى عز و جل بيفتد و از ترس خداى عز و جل اشك از ديدگانش جارى شود. ۶- مردي كه زنى زيبا و آبرومند«منظور زنی هست که در ظاهر دارای وجاهت و منزلت و موقعیت اجتماعیه مثل زن عزیز مصر که زن آبرومندی در جامعه خود بود »او را (بعمل جنسى) دعوت كند و مرد در پاسخ او بگويد كه من از خداى عز و جل مي ترسم. ۷- مردي كه صدقه اى بدهد و آن را چنان به پنهانى دهد كه دست چپش از آنچه بدست راست صدقه مي دهد خبردار نشود. منبع: الخصال / ترجمه فهرى، ج۲، ص382و383.
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ .
وَيَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَسْتَ مُرْسَلًا ۚ قُلْ كَفَىٰ بِاللَّـهِ شَهِيدًا بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ وَمَنْ عِندَهُ عِلْمُ الْكِتَابِ .
و كسانى كه كافر شدند مىگويند: «تو فرستاده نيستى.» بگو: «كافى است خدا و آن كس كه نزد او علم كتاب است، ميان من و شما گواه باشد.»