برای رستگاری به شفاعت شافعان روز قیامت لازم است رابطه ای میان شفاعت کننده و مشفوع له در دنیا بوده باشد. مثل اینکه خدمت یا کمک یا بر آوردن حاجت یا دعا کردن یا اظهار محبت خالصانه یا دفع اذیت نسبت به وی انجام گردد.

در بحار از تفسیر از امام حسن عسگری (ع) از امیرالمومنین (ع) آمده که فرمود :خداوند نسبت به بندگانش مهربان است، و از جمله مهربانیهایی که در حق آنها دارد اینکه صد رحمت خلق کرده و یک رحمت را در میان تمامی خلایق قرار داده که به سبب آن مردم بر یکدیگر رحم آرند، و به آن مادر فرزندش را رحم کند و مادرهای حیوانات بر فرزندانش مهر ورزند.

پس چون روز قیامت شود این رحمت را به نود و نه رحمت دیگر بیفزاید و به آن امت محمد (ص) را رحم کند و به آنها در حق هر کس که بخواهند-از اهل آیین اسلام – شفاعت دهد، تا جایی که یک نفر نزد مومن شیعه می آید و می گوید: برای من شفاعت کن. می گوید : چه حقی بر من داری ؟ جواب می دهد: یک روز به تو آب نوشاندم. پس یادش می آید و درباره اش شفاعت می کند.

و یکی دیگر می آید می گوید : در یک روز گرم ساعتی از سایه دیوار من استفاده کردی . پس برایش شفاعت می نماید. و پیوسته شفاعت می کند تا اینکه درباره همسایگان و دوستان و آشنایان شفاعت می نماید.

مومن از آنچه شما گمان می کنید نزد خدا گرامی تر است.¹ و نیز از حضرت ابی عبدلله صادق (ع) آمده که فرموده : به درستی که مومن از شما روز قیامت،مردی که در دنیا با او آشنا بوده از کنارش می گذارنند،در حالی که امر شده که به آتشش ببرند،فرشته او را می برد،او به این مومن می گوید : به فریادم برس که در دنیا به تو نیکی می کردم و در حوائجی که به من رجوع می کردی یاریت می نمودم، آیا امروز برای من پاداشی برای من داری ؟

پس مومن به فرشته گماشته او می گوید: او را رها کن.امام صادق (ع) فرمود: پس خداوند سخن مومن می شنود و به آن فرشته امر می کند که فرمان مومن را بپذیرد و آن شخص را آزاد می سازد.

وقتی وضع مومن با کسی که رابطه جزئی با او دارد چنین باشد. بدون تردید مولای ما حضرت صاحب الزمان (عج) شفاعت می کند و در حق کسی که پیوسته برای آن حضرت دعا نماید، و او را در روز قیامت در عذاب رها نمیسازد،زیرا که دعا از روابط مهم و ریسمانهای محکم است که نشانه محبت و مایه مسرت و از اقسام یاری و انواع خدمت آن حضرت است.²

خداوند توفیق دعا برای تعجیل فرج آن حضرت و رستگاری به شفاعتش را به ما عنایت فرماید. -رستگاری به شفاعت پیغمبر اکرم (ص) و نایل شدن به شفاعت بزرگ دلیل بر این معنی – اضافه بر آنچه تا کنون گذشت است، زیرا که توسل به امام عصر (عج) در حقیقت توسل به پیغمبر اکرم (ص) است.

روایتی است که رئیس المحدثین در خصال به سند خود از حضرت رضا از پدران بزرگوارش از امیر المومنان علی (ع) آورده که گفت : رسول خدا (ص) فرمود : چهار طایفه اند که روز قیامت من شفیع آنان هستم، هر چند که با گناهان اهل زمین بر من وارد شوند، کمک کننده خاندانم، و بر آورنده حوائج آنها هنگامی که به او ناچار شوند،و دوست دارنده آنها به دل و زبانش ، و دفاع کننده از آنها با دست خودش.³

مخفی نماند که سه عنوان از اینها بر دعا برای تعجیل فرج مولا الامر (عج) صدق می کند،زیرا که نوعی از یاری کردن ،و محبت زبانی ، و برآوردن حاجت است چنانکه بیان آن خواهد آمد ان شاالله تعالی.

بدون تردید دعای خیر از اقسام نیکی است، پس بر اثر آن،دعا کننده استحقاق شفاعت رسول اکرم (ص) را روز محشر خواهد یافت. و این حدیث نیز فزونی ثواب به شفاعت دلالت دارد همچنان که در رفع عقاب ثابت است.

و از دلایل دیگر نیز روایتی است که صدوق در امالی خود از امام خود از امام باقر (ع) از پدرانش از رسول خدا (ص) آورده که فرموده : هر کس می خواهد به من توسل جوید و نزد من حقی داشته باشد که به آن برای او روز قیامت شفاعت کنم،با خاندانم پیوند متصلی داشته باشد، و آن را خرسند نماید.⁴

شکی در این نیست که اهل بیت (علیه السلام ) همگی با دعا کردن برای تعجیل فرج حضرت حجت بن الحسن (عج) خرسند می شوند،بلکه ممکن است از اقسام پیوند با آنان نیز باشد(دقت کنید).

منبع : مکیال المکارم / ص : 408.409.410.411